Vermont, Stowe.

Wekker begon te jengelen om 08:00uur rise an shine again, wakie, wakie. Versuft als ik was en aan de kont krabbent douchen, aaah heerlijk, heerlijk, heerlijk. Had ik al gezegd heerlijk, het was nl echt heerlijk, maar geen getreussel we gaan verder. Allemaal gedouched en een goed ontbijt naar binnen gewerkt, ei met bacon worstjes en toast, spullen weer ingepakt en in de auto gelegd en on the road again. Vertrokken met prachtig weer maar naarmate we Stowe bereikte werd het steeds donkerder en donkerder, en ja hoor de eerste regen druppels op het voorruit, nou Mo dit ziet er niet goed uit mop mompelde ik naar de achterbank. Die dag is het inderdaad niet meer droog geweest, op de weg naar Stowe en in Stowe zelf. Nou ja gaan we na het inchecken maar alvast het verslag schrijven daarna zwemmen en een saunaatje pakken, zodat deze dag niet helemaal ' verloren' is gegaan.
The day after, verbazend mooier weer dan de day before licht tot half bewolkt, na informatie ingewonnen te hebben gaan we zo'n 1, 8 km lopen naar een farmers market met kraampjes en veel vreetwerk. Eigenlijk wilde we met de kano erop uit maar daar was het toch echt te koud voor, horseback rijden dan misschien. Zelfde laken in een pak, to cold was het antwoord. Nou ja dan maar lopen.
De uitleg van de receptie opgeschreven hoe deze route liep en lopen maar, hier left daar to the right, we kwamen werkelijk vanalles tegen behalve the farmers market. Wel het dorpje Stowe goed in ons op kunnen nemen, dat dan weer wel, na een paar keer gevraagd te hebben stonden we pal voor ons hotel. What the fuck went wrong! zeiden we tegen elkaar. Weet je wat, we pakken gewoon de auto en dan kijken we wel waar het wrong ging. Ach, we zullen maar in het midden laten waar wrong ging, met auto waren we binnen 2min.
Auto gestalt en de farmers market op, nou farmers market, er stonden bij elkaar opgeteld 10 kraampjes met allerlei snuisterrijen waar we niets mee konden. Wel een goed stukkie muziek, althans dat vonden wij. Een trio, 1op de gitaar iemand op de mond harmonica en een zanger. Zoals gezegd een goed stukkie muziek, naar enkele nummers geluisterd te hebben, toch maar weer de auto in en terug naar het hotel. We call it a day, we gaan lekker chillen met een wijntje stokbroodje en boursin, efin jullie herkennen dit ongetwijfelt ook wel. Gaan nog wel uit eten, maken het niet te laat, morgen 1van de langste reis voor de boeg naar Canada. Na twee restaurants gehad te hebben, de een was dicht en de andere was een pizzaria, parkeerde we onze huurauto bij Grassies. Dit moest een goed restaurant zijn zei de man achter de receptie van ons hotel, wij naar binnen, en wie denken jullie nou wie ons ontving. Weet je niet he, het was de zanger van het bandje die op de farmers market stond te zingen, noooo geweldig he. Mo herkende hem meteen en degene die ons bediende herkende ik meteen, dat was de vrouw bij wie ik ingescheckt had in ons hotteltje.
Ze vertelde, ik werk hier twee avonden en vijf dagen bij de receptie in het hotel, nou bezig bijtje toch?..
Werkelijk heerlijk gegeten, fa een soort spare rib en wij een vis gerecht.
Terug naar hotel voor onze laatste nacht in Stowe, wat gaat het al met al hard de tijd en dagen.
Volgende dag op naar Quebec in Canada. Wordt een lange trip.