Rice lake

Resort Elmhorst dat was de naam van ons onderkomen bij de Lake in Keene, bij aan komst zag je meer al betoverend liggen. 11:00uur in de ochtend 20 sep '14 stonden we oog en oog met de receptioniste van Resort Elmhorst, 60 years of age en heeft familie in nederland wonen, St Michaelsgestel in brabant om precies te zijn. Van Eindhoven is haar meisjesnaam, deze info kwam vanzelf, hebben we niet eens om hoeven vragen. Ik had natuurlijk kunnen zegge, what the fuck kan mij dit....., maar dat doe je natuurlijk niet, zij probeerde het ijs te breken en een band(je) met ons te scheppen. Ze was wel aardig en behulpzaam.
You have a house on the Lake site whit a full kitchen three bedrooms and your own fireplace vertelde ze ons, kijk Wilma ( dit is haar naam, van Wilhelmina had ze ons ook nog verteld) NOW THE FUCK WE TALKINNG, na Kingston kon ik er niet nog een teleurstelling bij hebben.
Ze had niet teveel gezegd, het zag er werkelijk fantastisch uit, er zat echt nog een openhaard in ook. Lekker, zelf ons eigen potje koken, wat een weelde. Na een volledige inspectie van de woning, want dat was het, naar Hasting op aanraden van onze Wilma. Inkopen doen voor 2 en een halve dag, vanavond gaan we barbeknoeien ( lekker hollands) hadden we besloten en morgen lekker aan de sperzieboontjes met een pieper en sausijsen. Heerlijk zo'n hollandse pot, het water liep ons nou al uit de mond.
Eieren, bacon etc etc etc, een wagentje vol in ieder geval. In onze bungalow alle boodschappen inruimen, en we gaan kanoen op het meer, het weer inmiddels prachtig geworden een beetje wind maar dat mag de pret niet drukken. Een beetje wind kan de Veentjes niet tegenhouden, ons eerst even melden bij die lieve hollandse meid Wilma, en op naar Connor. Conner was de jongen die ons alleen maar even de spullen hoefde aan te reiken en hup we go. Zullen we de rode kano dan maar nemen dan kunnen we er in ieder geval met z'n drieen in, prima keuze dachten we zo. Zwemvesten aan de peddels in de hand in de kano "dit opzich was al een hele operatie" met die getrainde lichamen van ons. Conner hoefde ons allen nog maar een duwtje in de goede richting te duwen, en daar gingen de Veentjes, vol goede moet het grote meer op. Conner had ons nog gevraagd of we enige ervaring hadden op dit gebied, ja natuurlijk hadden wij hier op geantwoord. Mo riep nog achterom naar Conner, untill tomorrow!!! En weg waren we, de golven zijn wel wat hoog he, zeiden we tegen elkaar. Dit was nog niet uitgesproken of daar gingen de Veentjes koppie onder in het toch wel wat koude water, nog geen 20 yards uit kant. Onze slippertjes, jassen en peddels dreven op het water en de kano volledig op z'n kop. O, schreeuwde mo, jullie spullen pak het fa!!!, en denk om jullie brillen!!!!!!!!! Wat we ook probeerde we kregen die kano niet meer om in de juiste positie vanwege de hoge golven en het water wat erin gelopen was. Conner stond er met geknepen billetjes beteutert bij, dit had hij waarschijnlijk nog nooit meegemaakt een record van 20 yards uit de kant, wat een afgang. Effin volgens Conner was het beter dat we het vanavond of de volgende dag weer gingen proberen, als er misschien minder golven waren. We hebben ze wijze raad maar aangenomen en zijn afgedropen naar onze bungalow. Na dit natte avondtuur en opgedroogt te zijn hebben we maar de barbeque opgestookt, we hadden het tenslotte best verdient na ons moedige optreden.
Het was heerlijk, sla, spareribs steaks en een mooi stuk zalm en stokbrood.....Met ronde buikjes effe uitbuiken voor de openhaard, en een jagermeister voor de boys en een rood wijntje voor Mootje, helemaal weer in ons element. Op tijd naar bed want morgen hebben we geboekt voor een korte vlucht boven het meer met een watervliegtuig en horseback riding in de omgeving. Morgen deel twee lieve luitjes!!